پدر جان به رسم خوبی ات ببخش...

نمیدانم چه سِّری ست در نبودنت فقط خوب میدانم نبودنت تقصیر من است...چقد سخت است تحمل این حس فقط تو میدانی و من...بابا نمی خواهی برگردی ؟!مگر نه اینکه همیشه بچه ها خطا می کنند و پدرها می بخشند...؟!تو که دیگر از همه پدرها سرتری برای بچه هایت...می شود باز هم خطاهایمان را اشتباهاتمان را به بزرگی لا یتناهی ات ببخشی..؟!مگر نه اینکه تو از نسل خاندان مهربانی و بخشش هستی..؟!ببخش بر ما بدبودنمان،غفلتمان و خوابی که انگار بیداری ندارد را...

رفقا بیاین باهم دعا کنیم برگرده...تا برنگرده هیچ چی سر جاش نیست...