قربانی مان را بپذیر ای مهربانترین

سلام آقا جان، امروز همان روزی است که ابراهیم از اسماعیلش، پاره ی تنش، عصای دست پیریش، حاصل زندگی اش و...برای خدا گذشت...همان روزی که ابراهیم اسماعیل را به قربانگاه عشق خدایش برد تا برای یگانه پروردگارش قربانی کند...و سرافراز و پیروز از این آزمون بزرگ و دشوار بیرون آمد...

کاش من و دوستدارانت هم بتوانیم نفس پر زرق و برقمان، زندگی مجللمان، دوست داشتنی های به عقیده ی خود با ارزشمان  را در مقابلت قربانی کنیم و سرافراز از آزمون نبودنت بیرون بیایم...و ای کاش تو این قربانی اندک را از ما غفلت پیشگان زمانت بپذیری...